Ωραίες ξεχασμένες ιστορίες: οι συγγνώμες

 του Άγγελου Κούρου 

Υπάρχουν άνθρωποι

που πέρασα δίπλα τους

και ήταν σαν κλήματα

γερτά

τα φύλλα τους έγλειφαν το χώμα

και ο ξερός μίσχος έστριβε απότομα προς τα κάτω

σαν φίδι

που του τελείωσε το δηλητήριο ή ο πολύτιμος εγωισμός

και το μόνο που ήθελαν

ήταν ένα κομματάκι λευκό σπάγκο

να τα πιάσεις τρυφερά

να κάνεις ένα κόμπο

και να τα δέσεις

πάνω στο υποστύλωμα

υπάρχουν άνθρωποι

που πέρασα δίπλα τους