Το τρένο

 Λογαρίδης Σταύρος 

Άνοιξα ένα ασημόχαρτο και βγήκε ένα τρένο

Τρενάκι ταξιδιάρικο, τρενάκι ευτυχισμένο

Το παίρνω και αισθάνομαι σαν να ‘μαι βασιλιάς σου

και συ μαγνήτης δυνατός πέφτω στην αγκαλιά σου

Το τρένο απογειώνεται και γίνεται αεροπλάνο

Πετάω μες στα σύννεφα, σας βλέπω από πάνω

Ο ήλιος βγαίνει πιο ψηλά με καίει πάλι δυνατά

Αγάπη μου στα πεταχτά χίλια αστέρια πιάνω

Για σένα μάτια μου, για σένα τραγουδάω

Για σένα μάτια μου, για σένα που αγαπάω

Για σένα, για σένα, για σένα

Με ‘σένα καταστράφηκα, με ‘σένα τι να κάνω

Αν δεν προφτάσεις, κούκλα μου, θα πέσω να πεθάνω

Ανέβηκα πολύ ψηλά

Ο ήλιος καίει τα φτερά

Δε νιώθω πλέον σταθερά

Δεν ξέρω τι να κάνω

Σε σένα κούκλα μου

Σε σένα μόνο ελπίζω

Για σένα μόνο μάτια μου

Ξανά πίσω γυρίζω