Τροπο-ποιήσεις

του Χαράλαμπου Κωστέρη 

Σε πόλη ξένη όταν βρίσκεται ο άνθρωπος

και αναλύοντας εικόνες των σωμάτων,

αντιλαμβάνεται πολλά απ' τα συναισθήματα

που έγιναν σύμβολα στο δέρμα αθώων θυμάτων.

Όνειρα που δεν ειπωθήκαν', μικρά τραύματα

κι αυτοί παιδία κάποιων γονιών κάπως φευγάτων,

γίναν' τατουάζ που προστατεύουν μπράτσα αδύναμα

κι ασφάλειας αίσθημα παρέχουν που είναι άδειο.

Με σκουλαρίκια η τροποποίηση του δέρματος

εμπεριέχει μια βία χωρίς πάτο

ανθρώπων που άνοιξαν πληγές γιατί απορρίφθηκαν

ή έτσι βίωσαν την απώλεια των άλλων.

Και δεν υπάρχουν συνταγές, ούτε τεχνάσματα

για να κρυφτεί μέσα σε σύμβολα ο πόνος

αυτός που αν και οι νέοι ζουν σε χώρες θαύματα

θα είναι πάντα προς το σώμα δολοφόνος.