Τα τζιτζίκια

του Οδυσσέα Ελύτη 

Η Παναγιά το πέλαγο

  κρατούσε στην ποδιά της

Τη Σίκινο την Αμοργό

  και τ’ άλλα τα παιδιά της

Από την άκρη του καιρού

  και πίσω απ’ τους χειμώνες

Άκουγα σφύριζε η μπουρού

  κι έβγαιναν οι Γοργόνες

Κι εγώ μέσα στους αχινούς

  στις γούβες στ’ αρμυρίκια

Σαν τους παλιούς θαλασσινούς

  ρωτούσα τα τζιτζίκια:

– Ε σεις τζιτζίκια μου άγγελοι

  γεια σας κι η ώρα η καλή

Ο βασιλιάς ο Ήλιος ζει;

  κι όλ’ αποκρίνονται μαζί:

– Ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει ζει