του Πάνου Καπώνη
Οι καμπύλες
χάθηκαν απ΄ τη θάλασα
ανάμεσα στο
κάστρο και
την
απεραντοσύνη του Αιγαίου
ώσπου φώναξες
ταξί.
Ο καυτός ήλιος
που έλαμπε
δεν ήταν
φιλτραρισμένο φως
στα κυπαρίσσια
ούτε όταν
έβγαλα τα γυαλιά μου
στις
διαφημίσεις του ξενοδοχείου.
Μεσαιωνικές
βίγλες καρφωμένες
στον αιώνα
σκιές παρελθόντων
κυμάτων
ανατρίχιαζαν
στους
εκκωφαντικούς ήχους της παραλίας.
Κι εσύ ως νότα
ταξίδευες
στο άπειρο
απέναντι στη σελίδα
του
εικονογραφημένου σπιτιού
με τις νεραντζιές και τα άνθη.
με τις νεραντζιές και τα άνθη.
Χίος, Ιούνιος 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου