Κωνσταντινίδης Ντέμης
Ποτισμένοι στ'
αλμυρό που φεύγει κύμα
Δεν
ξεχωρίζουμε νερό και ουρανό˙
Γδαρμένο δέρμα
από τον άνεμο
Δίχως
σταματημό να μουρμουράμε στίχους
Πρόχειρης
προσευχής σε ναυτικούς θεούς
Μπας και
γλιτώσουν τ' ακριβό τομάρι μας
Κι όλο
περικυκλώνουνε τα κήτη...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου