Η Ειρήνη, ο Ιησούς και το πουλί

Καθόταν ο Ιησούς κοντά στο ποτάµι,

στη ρίζα ενός δέντρου

και περίµενε τη µητέρα του. ∆ίπλα στ’ αυτί του,

πάνω σ’ ένα κλαδί, που η πνοή του φωτός

περισσότερο

παρά το αγεράκι το σάλευε ανάλαφρα,

κελάηδαγε, αµέριµνο, ένα πουλί.

Απ’ το ράµφος του έσταζαν διάφανες τρίλλιες

στο ποτάµι που κύλαγε. Χαµογελούσε

ο Ιησούς.

Περιµένανε τη µητέρα του να τους φέρει

δυο δάχτυλα

µαύρο ψωµί. Η ζωή είναι όµορφη.