Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΗΣ ΤΥΦΛΗΣ

της Ευγενίας Βογιατζή 

Σε ονειρεύτηκα:

Έφτυσες στο χώμα φτιάχνοντας πηλό

και δυο καπάκια μου βαλες

για βλέφαρα στα μάτια.

Είπες: «ανάβλεψον»

Μαρία μου,

τούτο το θαύμα είναι του Υιού σου

εμείς οι γυναίκες,

ποτέ μας δε καταπιαστήκαμε

με θαύματα,

εξόν από κείνο του Ανθρώπου.

«Και λίγο είναι τούτο το Θαύμα;»

μου αποκρίθηκες.

Έβγαλα από μέσα μου

τη σπερμοδόχο μας καταβολή

κι είπα:

«είμαι από μόνη μου ένα Θαύμα».

Ένιωσα

τα πήλινα μου βλέφαρα,

να εκσφενδονίζονται  αιώνες μακριά.

«Φως!» φώναξα

κι ενώθηκα με τ`άστρα!          

   

13-01-08