[Αφέντης μας έν κι αγαπούμεν τον]

  Αφέντης μας έν κι αγαπούμεν τον

Κι απ’ εκείνον έν καλή η ζωή μας.

Γιατί γύρισες γιατί βρώμισες;

Πέ με τι έπαθες, πέ με τι έχασες;

Άι καρδιά μου, άι ψυχή μου!

Άι το ετούτο μου, άι το εκείνο μου,

Άχ σπί τμου,άχ στέγη μου!

Άχ θησαυρέ μου, αχ χρυσοπηγή!

Έλα καλέ μου, έλα σάχη μου,

Χαρά δεν δίδεις, δός μας άνεμο!

Πού διψά πίνει, πού πονεί λαλεί,

Μηδέν τσάκωσες,καλέ, το γυαλί;