ΑΠΟΚΡΙΕΣ

Ιωάννης Πολέμης

Στάσου, μη μ’ αφήνεις,

κούκλα μου χρυσή.

Έλα δα να γίνεις

μασκαράς και συ…

Τι μεγάλη σκόλη!

Άκου, τραγουδούν!

Μασκαρεύονται όλοι

και χοροπηδούν.

Θέλεις να σου βάλω

ντόμινο μακρύ,

για σπαθί μεγάλο,

κούκλα μου μικρή;

Και δε θα ‘ναι τάχα,

φως μου, πιο καλά

να σε κάνω βλάχα

με φλωριά πολλά;

Όχι, δε μ’ αρέσεις.

Δες τι σου κεντώ.

Ζώνη θα φορέσεις

κι ένα τρικαντό.

Θα σ’ ευχαριστήσω!

Μα τι συλλογάσαι;

Όπως κι αν σε ντύσω

Μασκαράς θε να ‘σαι.