Ίσως κάποτε / Ειρήνη Βελέτζα

κι έρχεται

εκείνη η στιγμή

που κουράζεσαι να

ζεις με όνειρα...

που λαχταράς

έστω μισό

από ένα όνειρο

να γίνει πραγματικότητα...

πώς να ζεις χωρίς ζωή;;;

από που να πιαστείς

και πώς να συνεχίσεις;;

πόσο θα αντέξεις

στο παιχνίδι της φαντασίας;;

πώς θα γευθείς

τις αισθήσεις

δίχως φιλί

και δίχως χάδι;;

δίχως τη λάμψη

από την φλόγα

των ματιών σου

στο σκοτάδι;;

κι εάν επέλεξα

να σε ονειρεύομαι

είναι γιατί ακόμη ελπίζω

στην πραγματοποίηση

του μισού ονείρου....

ίσως τότε....ίσως...

ίσως τότε συνειδητοποιήσεις

τι είσαι για μένα.....