του Αθανάσιου Γανίδη
Τα χείλη η λύπη καίει
το δάκρυ τα µάγουλα χαράζει
βαριά η µαύρη η καρδιά
µε θλίψη κτυπά .
Καµιά ελπίδα ,
δείγµα αισιοδοξίας ,
τίποτα .
Άλλοι οι στόχοι και τα όνειρα ,
άλλες οι πράξεις .
Ζωή φρικτή , δίχως σκοπό
κατάντησε να είναι .
Άµοιρη καρδιά
στα χείλη της αβύσσου ,
όσο κι αν σε τραβάει ,
κοντά µην πας
µην τύχει και στα πιο βαθιά ,
πέφτοντας ,
τα βάραθρα βρεθείς
.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου