της Μαρίας Κολοβού - Ρουμελιώτη
Ξεχασμένη
ψαρόβαρκα
Δίχως κουπιά
και άρμενα
Στην άκρη
παραπεταμένη
Ήλιοι και
θάλασσες έψησαν το κορμί της
Καταιγίδες
ξέπλυναν την αλμύρα της
Μοναδική
συντροφιά παρέμεινε
Της
μυριόστομης άμμου
Να
σιγοκουβεντιάζει μαζί της
Των Σειρήνων τα τραγούδια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου