ΟΝΟΜΑ του Βασίλη Ακριβούση

Αν Άννα σε λένε, Δώρα, Ελεονόρα,

θα σκύψω ενώ τώρα, πλάι να βρεθώ.

Μέσα στην ξύλινη της ψυχής σου βαλίτσα

χρώματα θα βάλω (άσπρο και πράσινο)

πάντα να 'σαι εδώ.

Ίσως τότε την κρυφή νιώσεις ελπίδα, μια γλυκιά πατρίδα,

εύλογα μικρή.

Άψογη αυγή δίπλα θ' ανατείλει και το γκρίζο δείλι

- ταλαιπωρία κάπου, κάπως, κάποτε - λησμονιά θέλει γενεί.

Μαύρο πουλί στο τραπέζι πάνω, να πετάξει έτοιμο

και να σε Μαρία ονομάσει αληθινή.