του Αθανάσιου Γανίδη
2ο Βραβείο Ετήσιου ∆ιαγωνισµού του Κελαινώ 2009
Αθήνα ,
πανώρια πόλη της Αθηνάς Παλλάδας
αιώνιο σύµβολο
, φωτεινό , ολάκερης Ελλάδας
κοιτίδα πρώτη
εσύ ,
της
δηµοκρατίας ,
του
ανθρωπισµού , του πολιτισµού ,
όλων των
τεχνών
µα και αυτής
ακόµα της ελευθερίας .
Στους δρόµους
τους καινούς σου
µόνος
περιπλανιέµαι …
Από κάπου
µακριά ο ήχος µιας διαδήλωσης
ξέπνοος στην
αρχή κι ύστερα όλο και πιο δυνατά
( Να δεις που
πλησιάζει κατά δω ) .
Φασαρία , βοή
και µια
σειρήνα κάπου πιο κοντά ,
ίσως από
κάποιο περιπολικό ,
ουρλιάζει .
Ο κόσµος γύρω
µου µια µερµηγκιά
πάει κι
έρχεται βιαστικός
µε πρόσωπα
γκρίζα και µάτια κενά .
Λευκοί ,
µαύροι , κίτρινοι , κόκκινοι
άνθρωποι κάθε
φυλής
όπου γης και
πατρίς
κι ο ουρανός
σου θολός , η βροχή σου οξύ
πληµµυρίζει τα
πάντα ,
τα πνίγει , τα
πάντα τα καίει .
Από µακριά
ατενίζω την Ακρόπολη .
Πόσο
αταίριαστη πλέον αλήθεια φαντάζει
στο κέντρο
µιας γερασµένης µητρόπολης
στολίδι
αλλοτινό λατρεµένων θεών που πέθαναν
ποιος ξέρει
πόσο χρόνια πριν
ένα κάδρο
φουτουριστικό της νέας εποχής
σηµάδι των
καιρών κι αυτό .
Χαµένος σε
σύµπαν τεσσάρων διαστάσεων
σε χωροχρόνο
άγνωστο
να διασχίζω
απεγνωσµένα σκοτεινές ατραπούς
σηµαδεµένες
από πρόσωπα αρχαίας τραγωδίας
ψάχνω να βρω
της γης το δαχτυλίδι που έχασα
πριν ποτέ µου
να µπορέσω αυτό να κατακτήσω .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου