Χάρης (Χαράλαμπος ) Παπασάββας: Η ποίηση είναι αιώνια νιότη

«Η ποίηση προσφέρει ταξίδια ονειρικά αγκαλιά με στίχους ικανούς να μετουσιώσουν την οποιαδήποτε ρεαλιστική πραγματικότητα…….»

ΑΣΣΥΜΕΤΡΗ ΑΓΑΠΗ 

Το δροσερό φιλί της έπεσε

στην καυτή την άσφαλτο,

κι έγινε μαύρη

ψυχρή κηλίδα πάγου.

Ήταν ο πρώτος βιασμός της ψυχής ,

μια ασύμμετρη αγάπη

με λέξεις καμένες

από μικρούς εμπρησμούς.

Στην κουπαστή της ερήμου

ταξιδεύει τώρα αδιάφορη η αγάπη,

γερό σκαρί με πάλλευκα πανιά

κάτω από τις σκιές των γλάρων.

Ο οίστρος του ήλιου την οδηγεί

την χαμένη ψυχή να ξαναβρεί .

Ο Χάρης (Χαράλαμπος ) Παπασάββας γεννήθηκε στα Βασιλικά Λέσβου. Φοίτησε στο Γυμνάσιο Πολυχνίτου. Αποφοίτησε από το Λύκειο της Μυτιλήνης.  Είναι Πτυχιούχος Ηλεκτρονικός Μηχανικός. Μετά την συνταξιοδότησή του ασχολείται με την συγγραφή και κυρίως με την ποίηση. Στο σύνολο της ποίησής του κυριαρχεί το ερωτογενές στοιχείο, χωρίς όμως αυτό να αποτελεί και την ποιητική του σφραγίδα. Η Ποιητική του Συλλογή : Ωδή στην Γυναίκα που πρόσφατα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις : ΟΣΤΡΙΑ, αποτελεί στην ουσία μια υμνογραφία προς τη γυναίκα, την « ευγενική ψυχή .., στον ανθό της ζωής» όπως αναφέρει και ο ίδιος χαρακτηριστικά.

Τον συναντήσαμε κάπου ανάμεσα στην καθημερινή του ατάκα: «Καλημέρα Σύμπαν -Καλησπέρα σύμπαν». Το αποτέλεσμα αυτής της συνάντησης, είναι η συνέντευξη που ακολουθεί και πιστεύουμε πως μας βοηθά να κατανοήσουμε ακόμα περισσότερο τον άνθρωπο- ποιητή Χάρη Παπασάββα. Τον ευχαριστούμε …………..

Ø  Κύριε Παπασάββα, αργήσατε σημαντικά να εμφανιστείτε στον χώρο των γραμμάτων. Ο ίδιος λέτε ότι αρχίσατε να γράφετε ποίηση μετά την συνταξιοδότησή σας. Ποιοι ήταν οι λόγοι αυτής της καθυστέρησης;Ήταν καθαρά λόγοι βιοπορισμού;

        Χ.Π: Ποτέ δεν είναι αργά στη ζωή ,λίγο καθυστερημένα ίσως κυρίως λόγω άλλων προτεραιοτήτων. Και ναι μεν άργησε η δημοσιοποίηση αλλά η ποιητική φλέβα χτυπούσε από τη νεανική ηλικία πλημμυρισμένη απ την ομορφιά των εικόνων του νησιού όπως το βύθισμα του ήλιου στο γαλάζιο πέλαγος, η λευκάδα του κύματος στην ακρογιαλιά, η ατέρμονη ένωση ουρανού και θάλασσας ,η ψυχή πάντα χόρευε σε αχνούς ποιητικούς ρυθμούς που λόγω της βιοτικής αναγκαιότητας δεν έβρισκαν διέξοδο Υπήρχαν κρυμμένοι σε φυλλάδια σε μπλόκ ακόμα και σε πακέτα τσιγάρων ,συντροφιά στις στιγμές μου..

Ø  Πόσο δύσκολη ήταν η ζωή στη Μυτιλήνη την εποχή που φοιτούσατε στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο του νησιού; Από τα μαθητικά σας χρόνια, από τα νεανικά χρόνια έχετε να θυμάστε κάτι έντονα; Κάτι συγκεκριμένο που να σας ακολούθησε στην μετέπειτα ζωή σας;

Χ.Π: Η ζωή στην επαρχία είναι δύσκολη και ακόμη δυσκολότερη στα χωριά. Όλοι αγρότες και εργάτες της μάνας γης ,προσωπικά δούλευα στα κτήματα μας ,πάντα όμως τις περιόδους των διακοπών.

Θυμάμαι έντονα ,τον πρώτο χρόνο στο γυμνάσιο,όλοι πηγαίναμε με τα πόδια ή με τα γαϊδουράκια και σπάνια με οτοστόπ ,μια απόσταση περίπου δέκα χιλιομέτρων σε χωματόδρομο..αργότερα βέβαια νοικιάσαμε λεωφορείο του ΚΤΕΛ ,όσοι είχαμε την οικονομική δυνατότητα .

Επίσης έντονα θυμάμαι τις προτροπές των γονιών μου “διάβαζε...να διαβάζεις ...διάβασες “

καθώς και τα παιχνίδια με φίλους στα σοκάκια του χωριού μου.

Ø  Διαβάζοντας τα ποιήματά σας, θα υποστήριζα ότι ανήκετε στους ρομαντικούς, ερωτικούς ποιητές. Υπάρχει ένα συγκεκριμένο λεξιλόγιο που χρησιμοποιείται με λέξεις και φράσεις που οριοθετούν όμορφες εικόνες έρωτα και πάθους. Εσείς θα μπορούσατε να κατατάξετε την ποίησή σας σε κάποια κατηγορία;

 Χ.Π:  Σε πολλά ποιήματα κυριαρχεί το ερωτογενές στοιχείο αλλά όχι απαραιτήτως σε όλα..Το πρωταρχικό σημείο αναφοράς είναι η διάσταση του έρωτα σε όλες τις μορφές του και η αναγωγή της θηλυκής οντότητας σε συμπαντική αρμονία.  Δεν ανήκω αμιγώς στους ρομαντικούς ποιητές αν και η λυρικότητα του συναισθήματος κυματίζει στους στίχους ,θα τολμούσα να πω ότι ρέπω προς τη νεοτερική ποίηση με ελευθερο στίχο, λίγες λέξεις, πολλά νοήματα..

Ø  Θα ήθελα να γνωρίζω, και οι αναγνώστες σίγουρα τον τρόπο που γράφεις τα ποιήματά σου. Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα εξωτερικά ερεθίσματα; Ποιες είναι οι πηγές έμπνευσής σου;

      Χ.Π:  Οι πηγές έμπνευσής μου είναι τα πάντα..κάθε εικόνα που διαπερνά το βλέμμα μου ή ανασύρεται από τα βάθη της ψυχής,ή σχηματίζεται στους δαιδαλώδεις λοβούς του εγκεφάλου, κάθε ήχος, κάθε τι ορατό ή αόρατο, συναισθήματα, καταστάσεις, μικρό ή μεγάλο γεγονός..

Ø  Σε κάποιες συζητήσεις με ποιητές ή γενικά με ανθρώπους των γραμμάτων, άκουσα ορισμένους να ισχυρίζονται ότι ακούνε μέσα τους μια «φωνή» που ουσιαστικά τους καλεί να γράψουν αυτό ή εκείνο. Κατευθύνει τη γραφή τους.  Εσείς έχετε ζήσει ανάλογες καταστάσεις; Ακούτε ποιητικές «φωνές»

        Χ.Π:  Πάντα κάτι ενδόμυχα σε σπρώχνει προς το συγκεκριμένο τρόπο έκφρασης που δεν είναι μοναδικός  στην ποίηση.. Αναπτύσσεται και προτρέπει συγγραφείς , καλλιτέχνες, μουσικούς, ζωγράφους, γλύπτες… Είναι η πνοή του ανθρώπου στο σχεδιασμό της ζωής , στη δημιουργία πολιτισμού

Ø   Απ΄ όσο γνωρίζω ετοιμάζεται η έκδοση της πρώτη σας Ποιητικής Συλλογής. Μπορείτε να μας μιλήσετε γι αυτή; Θα υπάρχουν ποιήματα που έχουν δει το φως της δημοσιότητας ή οι αναγνώστες σας θα βρεθούν μπροστά σε νέα, αδημοσίευτα αλλά και σε κάποιο νέο ύφος;

    Χ.Π:  Ήδη κυκλοφόρησε  το πρώτο μου βιβλίο»Ωδή στην Γυναίκα» με δημοσιευμένα και μη ποιήματα  κυρίως αφιερωμένα στην ευγενική ψυχή της γυναίκας, στον ανθό της ζωής. Γνωρίζουν πλέον οι αναγνώστες το ύφος μου.Το βιβλίο διατίθεται από τις εκδόσεις ΟΣΤΡΙΑ

Ø  Όπως προανέφερα, διαπιστώνω μια διάθεση έρωτα, αγάπης στην ποίησή σας; Δεν έχετε αγγίξει κοινωνικά- πολιτικά προβλήματα. Πολλοί το κάνουν αυτό. Γι αυτό και πολλοί ποιητές από το παρελθόν «κατηγορούν» τους νεώτερους για κατάχρηση της ελαφρότητας. Υπάρχει Πολιτική ποίηση στις μέρες μας; Πιστεύεται στη δύναμη αυτής της Ποιητικής κατηγορίας; Έχει η ποίηση την δυναμική να τροποποιήσει κοινωνίες και κόσμους;

Χ.Π:   Η   ποίηση διαχέεται στους αιώνες.  Από τα Ομηρικά έπη  όπου αναφέρεται     στον Τρωικό πόλεμο   ως και σήμερα χρησιμοποιείται για να ξεσηκώσει συνειδήσεις και να συντροφεύει  οράματα και επαναστάσεις.  Πολιτική και ποίηση  παρουσιάζονται αλληλένδετα ανά τους αιώνες  και μέσα από την ποίηση  διοχετεύονται  πολιτικά μηνύματα      και η λογοτεχνία  έχει την ικανότητα  να δημιουργεί τα πρότυπα που είναι ηθικά, θεμελιώδη και αισθητικά  σε κάθε δράση ειδικά στην πολιτική ζωή .Τα δικά μου ποιήματα στοχεύουν αφ ενός στην ύπαρξη  υγιούς σχέσης μεταξύ των ατόμων που είναι και θεμελίωση των κοινωνικών συνδέσμων γιατί από μια ισχυρή διυκή σχέση επηρεάζεται όλος ο περίγυρος με το ανάλογο αντίκτυπο σε ευρείες  πληθυσμιακές μάζες  και βέβαια  τα κοινωνικά μηνύματα που αναδύονται μέσα από τους στίχους είναι πολλά απλά λόγω της τεχνοτροπίας χρειάζονται περισσότερες αναγνώσεις .Επομένως  μια όχι επιδερμική αλλά εις βάθος ανάγνωση τα βγάζει στο φως. Και βέβαια η πολιτική επηρεάζεται από την ποίηση και τανάπαλιν  και έχει σαφώς τη δύναμη να τροποποιήσει κοινωνικά στρώματα….Σύγχρονο παράδειγμα ο Γιάννης Ρίτσος ο ποιητής της Ρωμιοσύνης μας

Ø   Εγώ προσωπικά, σας γνώρισα από το διαδίκτυο, όπως και τους περισσότερους σημερινούς ποιητές. Βοηθάει τελικά αυτό το μέσο; Αν δεν υπήρχε τι άλλους δρόμους θα είχαμε να κάνουμε γνωστή την ποίησή μας;

Χ.Π:   Η σύγχρονη τεχνολογία βοηθάει στη διάδοση ιδεών και προσωπικά κινήθηκα μέσα από το διαδίκτυο επικοινωνώντας περισσότερο με τους φίλους παρά με απώτερο σκοπό  την προώθηση του έργου μου. Κύριο χαρακτηριστικό ήταν η καθημερινή μου ατάκα Καλημέρα Σύμπαν -Καλησπέρα σύμπαν και η έκδοση του βιβλίου επήλθε ύστερα από φιλικές παροτρύνσεις που το επιθυμούσαν.Δεν είναι όμως το μόνο μέσον προώθησης..Υπάρχουν και τα λογοτεχνικά περιοδικά, οι εφημερίδες , το ραδιόφωνο που εξίσου δίνουν βήμα σε καλλιτεχνικές τάσεις Αυτό γίνεται κυρίως με τις παρουσιάσεις των έργων Και δω θα ήθελα να ευχαριστήσω και όλους εσάς που με την αγάπη σας στη λογοτεχνία δημιουργείτε  ιστολόγιο και μας φιλοξενείτε Ξοδεύετε προσωπικό μόχθο και χρήμα υπηρετώντας την εσωτερική σας διάθεση αλλά και βοηθώντας ανιδιοτελώς  πολλούς λογοτέχνες.

Ø  Θα δίνατε ένα ορισμό στη ποίηση;

       Χ.Π:  Η ποίηση είναι αιώνια νιότη, ξεχύνεται σ όλα τα μήκη της γης μας ταξιδεύει από τις πιο όμορφες παραστάσεις ως τα πιο βαθιά τάρταρα του νου .Θα σας παραθέσω το ποίημά μου για τους ποιητές

 ΟΙ ΠΟΙΗΤΕΣ

Οι ποιητές ψυχή μου

δεν ερωτεύονται,

αγαπούν άπληστα

με πάθος,

κοινή τροφή τους στίχους τους

μοιράζουν.

Οι ποιητές ψυχή μου

δεν κλέβουν

ψυχές απ' τις εκκλησιές,

ανάβουν άστρα και ήλιους,

ραβδοσκοπώντας τον θόλο τ' ουρανού

αναβλύζουν κρυστάλλινες

δροσερές ψυχές.

Οι ποιητές όταν ερωτευτούν

αιώνια μένουν στη γη

κι ανάβουν τις λάμπες

των ματιών απότομα,

όσο μια κατακόκκινη ανατολή.

Έτσι γίνονται όλοι συνομήλικοι

στο φωτισμένο μέλλον,

ξεδιψώντας την όραση μας

στην απέραντη έρημο το σκοταδιού.

Ø  Κάποια χρονική στιγμή, εάν θυμάμαι καλά, είχατε ενοχληθεί από τη διαγραφή σας από μια σελίδα, επειδή αναρτούσατε ποιήματά σας. Αν κάνω λάθος συγχωρέστε με.  Μπορεί η ποίηση να δημιουργήσει τέτοιες αντιπαραθέσεις; Τι απαντάτε σε κείνους που σας διέγραψαν; Τι απαντάτε στους «εχθρούς» της ποίησης;

Χ.Π:   Δεν ήταν ακριβώς εχθροί της ποίησης απλά ήθελαν να δώσουν διαφορετικό στίγμα στην ομάδα τους και στην περίπτωση αυτή υπερασπίστηκα την πνευματική δημιουργί μιλώντας στο όνομα πιστεύω πολλών λογοτεχνών. Σίγουρα ήταν ένα ατυχές περιστατικό που όμως στάθηκε αφορμή να βιώσω την αγάπη και τη συμπαράσταση φίλων με πολύ ευνοϊκά σχόλια ως προς τη δημιουργία μου.

Στο χωριό μου περνώ πολύ χρόνο ιδιαίτερα το καλοκαίρι  και έχω αφιερώσει και πολλά ποιήματα σ αυτό

ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΟΥ

Τα σπίτια στο όμορφο χωριό μου

είναι σκεπασμένα με κεραμίδια,

έτσι συντηρούνται ολόδροσες

οι αγάπες των ανθρώπων του.

Τα νερά άφθονα,

απ' τις ρίζες των πεύκων βγαλμένα

ποτίζουν στους φράχτες

τις αγκινάρες και τα λευκά γιασεμιά.

Οι παιδικές φωνές γνώριμες

φτάνουν στα αυτιά

των προγόνων τους,

κι αυτοί με το παγωμένο χαμόγελο τους

αλλάζουν πλευρό

κοιτάζοντας πάντα την ανατολή.

Ώρες ολάκερες χαζεύει ο ήλιος

το χωριό μου

πριν στο γιατάκι του ξαπλώσει ,

καμαρώνοντας τα μικρά μπαλκόνια

τα αγκαλιασμένα με ροδιές

και τριανταφυλλιές

και με ρούχα που μοσχοβολούν

αγνό πράσινο σαπούνι.

Αγέρωχος απέναντι απ' το χωριό και ο άι Λιάς,

δακρυσμένος απ' το ρετσίνι των πεύκων,

και φορώντας την πελώρια του τραγιάσκα

ρίχνει την δροσερή σκιά του

στο ετοιμόρροπο σχολειό.

Ø  Είστε συνταξιούχος. Ο κόσμος πριν από 35- 40 χρόνια, όταν ξεκινούσατε ήταν καλύτερος ή χειρότερος; Ισχύει για σας το «κάθε πέρσι και καλύτερα» ;

Χ.Π:  Κάθε εποχή κρίνεται αντικειμενικά ως προς την πορεία της και υποκειμ ενικά ως προς την στιγμή της παρουσίας μας στον κόσμο αυτόν..Σήμερα βιώνουμε έναν κόσμο με ανέσεις με υλιστική επικράτηση και με λιγότερη ροπή προς την πνευματικότητα .Τώρα και πάλι με την κρίση έχει γίνει μια στροφή προς την πνευματικότητα

Ø  Οι ποιητές είναι σοφότεροι των άλλων; Τι θα συμβουλεύατε εσείς τους νεότερους;

        Χ.Π:  Δεν έχει βαρίδια η σοφία και δεν μπορούμε να θεωρήσουμε πιο σοφούς τους ποιητές από άλλους σίγουρα όμως πιο ευαισθητοποιημένους..Η ποίηση προσφέρει ταξίδια ονειρικά αγκαλιά με στίχους ικανούς να μετουσιώσουν την οποιαδήποτε ρεαλιστική πραγματικότητα και σίγουρα δεν ανήκει στους ποιητές αλλά σ εκείνους που την έχουν ανάγκη και να έχουν το θάρρος να δημοσιεύουν τους στίχους τους Ο κάθε ποιητής έχει υψηλό πνεύμα και ακλόνητο ήθος.Προσφέρει απλόχερα τους στίχους εξισορροπώντας συναισθηματικούς και πνευματικούς καταρράκτες και κει βρίσκεται ακριβώς η δύναμή του να κάνει τον αναγνώστη κοινωνό των στίχων του ούτως ώστε ο ίδιος να τους διαμορφώνει με εσωτερικές διεργασίες στο δικό του ψυχισμό αναπλάθοντάς το κατά τη δική του βούληση

Ø  Τελειώνοντας…..

         Χ.Π:  Στην ζωή μας χρειάζεται αγώνας .αγώνες για τα πάντα, και επικαλούμαι δύο στίχους του PESSOA

“Περνώ και παραμένω όπως το Σύμπαν”

“έχω μέσα μου τα όνειρα όλου του κόσμου”

Σας ευχαριστώ

με τιμή

ΧΑΡΗΣ ΠΑΠΑΣΑΒΒΑΣ