[Κι έρχεται η ώρα που χαιδεύεις το ποίημα..]

Κι έρχεται η ώρα που χαιδεύεις

το ποίημα σα γατί

σα μάνα και σαν εραστή

Από την άκρη του

κρεμμιέσαι στο κενό

-μεταξωτή κλωστή

Και μ' ένα σάλτο ισορροπείς

πάνω απ΄ τα χείλη της σιωπής.