Μέσα στο
φθινόπωρο
τ` αγέρα που
βουίζει
φτιάχνει ο
Όλυμπος κελιά
των κλώνων
μετερίζι.
Του κόσμου τα
χιλιόφυλλα
στο δάσος
στροβιλίζει
και τιθασεύει
της βροχής
το βάρος που
χρονίζει.
Με σθένος η
απαίτηση
το χώμα
διεμβολίζει
για την τροφή
μιας άνοιξης
ανένδοτης που
ελπίζει.
Να `χει τα
μάτια ανοιχτά
τ` αρώματα να
στέλνει
σε κάθε βράχο
απέριττο
που ακλόνητα
ανασαίνει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου