Σκοπιά

Κρατάμε μέσ’ στα χέρια μας τα πρόσωπά μας

Και βλέπουμε χρωματιστές εκτάσεις

Οι σκέψεις μας γίνονται γεννιούνται

Στην κάθε μας ματιά.

Δεν άνθησαν ματαίως τόσα θαύματα

Η χάρη τους είναι ψηλή περιπλοκάδα

Που σφίγγει τα μελλούμενα και την ζωή μας

Μέσα στ’ αστέρια.