Δόξα κοιμισμένη

Αποκαμωμένη η δόξα, κοιμισμένη στο δόρυ της,
περιμένει τη σελίδα που θα γράψει ο ποιητής.
Εσχάτη σελίδα, αγωνία γαντζωμένη στο στήθος
όπως το δάκρυ που όταν κυλάει δεν βλέπει το
πλήθος,
κι όλοι περνάνε, βλέπουν τα πάντα μα είναι τυφλοί,
μια εικόνα του κόσμου φευγάτη, φρικτή.