Την ώρα του εσπερινού
οι ψίθυροί σου έρχονται απαλή βροχούλα
να γαληνέψουν την ώρα των ονείρων που
αργοσιμώνει.
Την ώρα που η καμπάνα καλεί τον όρθρο
στον ύπνο μου χαμογελώ αναπολώντας τις
στάλες του χρόνου
που οι βαριές ανάσες σου με γλύκαιναν ως τη
μήτρα μου
γυναίκα και μάνα πως γεννήθηκα να μου
θυμίσουν.
Και την αυγή, η ""ροδοδάκτυλος
Ηώς""
με τα χρώματα του φθινοπώρου θα λούσει
μια ακόμα ερωτευμένη με τη ζωή μέρα μου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου