Ένα έπιπλο

Σιγά-σιγά σβήνει το μέσα φως στα σπίτια.

Δεν έχουμε τίποτα πραγματικό να πούμε.

Μιλάμε λες κι ανοίγουμε ντουλάπια.

Ένα έπιπλο γίνεται με τα χρόνια ο άνθρωπος

που αντιστέκεται μ’ όλα του τα ξεσκλίδια.

Και ούτε λόγος να βρεθεί∙ −

μέχρι το έπιπλο να σπάσει

και να σωρεύονται σωρός σανίδια για σκουπίδια.

Το σώμα που χάσαμε είναι η αφήγηση,

είναι η άρνηση να ρέουν γεγονότα

δίχως σημασία.