ΑΣΠΡΟΒΑΛΤΑ ΓΚΡΙΖΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ

Όσο πυκνά και να χιονίζει

πάνω στη θάλασσα, εκείνη

μουντή απ’ έξω κι ως βαθαίνει σκοτεινή

ποτέ της δεν ασπρίζει.

Κι ουτ’ ένα δέντρο μεσοπέλαγα

σαν τίτλος - έστω - ποιήματος, ωσάν παρατυπία

έτσι που την πεζή ζωή μου να ξεγέλαγα

με μιαν ακόμη εξαίσια ουτοπία.