Μακρύς ο
δρόμος ως την άνοιξη
σκληρός από
τον πάγο και την πέτρα
όμως μην πεις:
"θα επιστρέψω πίσω"
μπροστά είναι
η θάλασσα
ο ανασασμός
της ροδοκόκκινης αυγής
κι ακόμα τ’
όνειρο
με τ’ αναμμένα
άστρα και τα ποιήματα
το φιλί της
πανσέληνου
που αστράφτει
στην άβυσσο
κι ευφραίνει
τα κρυφά των ερώτων ανθάκια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου