Παντού νερά, σαν τα φλαμανδικά τοπία που
δεν περνάει φως ή ψάρι, κι από τα έγκατα
φωνές,
θούρια πολιορκητών, ραγίσματα, λαβωματιές
από τους μέσους χρόνους, όψεις βαρβάρων
χρυσωμένες και πονάνε.
Με το λαγούτο σταυρωτά στο στήθος, και το
καρφί στο μάτι, πέρα πέρα, άντρες γενναίοι,
κόρη ευγενική, και γύρω μαίνονται φουσάτα-
Ωραία ζωγραφιά και πράσινη, που θα την πω
τα πάθη της αγάπης.
Συλλογή «Ιστορίες για τα βαθιά»
Εκδόσεις Κέδρος, 1983
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου