Βασιλιάς του φόβου

Στην τροχιά ενός ήχου

Το γέλιο μιας τρελλής γραμμής

Το ξύπνημα ενός καινούργιου κόσμου

Κόσμου που χαμογελά

Που χαμογελά στον ήλιο, στα στάχυα που μεστώνουν

Προσφέρω την καρδιά μου

την καρδιά μου που έκτισε

Που ξέρει να χτίζει μέρες

μ' έντονους χρωματισμούς

Που ξέρει να χτίζει χέρια

με παράξενη τρυφεράδα

Που ξέρει να πεθαίνει

Για να κάνει Βασιλιά ένα σπουργίτι

Βασιλιά της Καρδιάς και του Φόβου.