ΣΤΗΝ ΛΕΜΟΝΙΑ κάθομαι από κάτω.
Στα φύλλα της κρέμονται πουλιά.
Φυσά ο αγέρας
κι οι πόθοι φεύγουν τρομαγμένοι.
Κοιτώ την λεμονιά,
κοιτώ τον εαυτό μου
και με τρώει η έγνοια τους.
Στα φύλλα της κρέμονται πουλιά.
Φυσά ο αγέρας
κι οι πόθοι φεύγουν τρομαγμένοι.
Κοιτώ την λεμονιά,
κοιτώ τον εαυτό μου
και με τρώει η έγνοια τους.
Ν. Μάκρη, Οκτώβριος 1980
Ποιητική Συλλογή: Ταξίδι στη Νύχτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου