Ζαρωμένα
πουλιά γεννήθηκαν στο αίμα μου .
Απομίμηση
πτήσης διαγράφουν .
Απομίμηση .
Σαν το μετά
αβέβαιο χαράζει
Πώς να
πετάξουν απ’ το αίμα μου που στάζει ;
Αν πρώτα
ουρανό δεν ράψω ,
Δεν τα αφήνω .
Δεν μπορώ .
Μία ευθύνη
ολοένα μεγαλώνει .
Για όλα τα
σύννεφα .
Όλα τα δέντρα
.
Για όλα τα
βλέμματα και τα μεγάλα λόγια .
Πάνω μου
χτίζεται .
Ριζώνει .
Ζαρωμένα
πουλιά εκκολάπτω στο δέρμα μου .
Και τα φτερά
τους ξεδιπλώνω μόνο .
Αν πρώτα άνεμο
δεν φτιάξω ,
Δεν τα αφήνω .
Δεν μπορώ ..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου