Τα ακροδάχτυλά
σου
μικροί
δαίμονες φτερωτοί
έδωσαν ξανά
πνοή
στο ναρκωμένο
σώμα…
Μέσα σε μια
στιγμή
μια φλογισμένη
διαδρομή
σε κάθε
εκατοστό
ανταριασμένης
σάρκας…
Λεηλατείς
αχόρταγα αδιάκοπα
καταρρίπτοντας
κάθε απόπειρα άμυνας…
Αποικία σου η
κρυφή μου γή
κουρσεύεις
αβίαστα πλέον
και την έσχατη
σταγόνα θαμμένης ηδονής της…
Κορμί και ψυχή
αιχμάλωτοί κι αυτοί
της δύναμής
σου…
Δούλος σου πια
ο νους ακολουθεί
πιστά κάθε
προσταγή σου…
Υποταγμένη
πλέον άνευ όρων
Ισόβια δική σου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου