Σε ώρα και σημείο Μηδέν

Σε ώρα και σημείο Μηδέν,

με φορτωμένες τις γέρικες πλάτες μας

αχρείαστες  και άχρηστες αποσκευές,

οδεύουμε πλέον,

στον δρόμο της γκρίζας ομίχλης!

Ο Χρόνος που Ανυποψίαστοι διαβήκαμε,

μας οδηγεί επί του Ασφαλούς,

προς την Τεράστια Πύλη Εξόδου,

εκεί που άραχλα κενοτάφια,

με υπομονή επί χρόνια καρτερούν

τους καθυστερημένους Ενοίκους τους!

Η Ημέρα που βιάζεται να φύγει,

μας σπρώχνει στους ζοφερούς διαδρόμους

της Μεγάλης Νύχτας που έρχεται,

για να μας βρει το επόμενο πρωϊ

ν' αγναντεύουμε τη Γη,

από του Ουρανού το Ακραίο Χαγιάτι,

και, μακριά από Μνήμες, Οδύνες και Θλίψες,

να οσμιζόμαστε

του ΄Ηλιου και της Σελήνης τ' αρώματα!!