Ἡ Ποίηση

Α’

               

Κι’ ἡ ποίηση

ἕνα κουτί ἀπό φίλντισι

πού καρτερεῖ

τήν Πανδώρα του

τό χρῶμα τῆς ὕπαρξης

ἀπ’ τήν ὀξείδωση τῆς θλίψης

ἕνα ταξίδι

στό λαβύρινθο τῆς μνήμης

γράφει τή ζωή

ἀντίσταση στό θάνατό της

γιά νά πληρώνει

αἰώνων τίμημα

στίς ἄγρυπνες ὧρες.

Κι’ ἡ ποίηση

ἡ ἐπιλογή τῆς μνήμης

ν’ ἀναδύεται.

Κι’ ἡ ποίηση

λιποτάκτης ἀπ’ τό ἐκκρεμές

τοῦ χρόνου, σύμμαχος τοῦ καιροῦ

εὐεργεσία τῆς στέρησης

περίσσευμα τῆς ἀγωνίας

σύντροφος τοῦ ὀνείρου

ἡ προσωπική

καί οἰκουμενική μας ἀλήθεια