Αλλοτε η θάλασσα

Αλλοτε η θάλασσα μάς είχε σηκώσει στα φτερά της

Μαζί της κατεβαίναμε στον ύπνο

Μαζί της ψαρεύαμε τα πουλιά στον αγέρα

Τις ημέρες κολυμπούσαμε μέσα στις φωνές και τα χρώματα

Τα βράδια ξαπλώναμε κάτω απ' τα δέντρα και τα σύννεφα

Τις νύχτες ξυπνούσαμε για να τραγουδήσουμε

Ηταν τότε ο καιρός τρικυμία χαλασμός κόσμου

Και μονάχα ύστερα ησυχία

Αλλά εμείς πηγαίναμε χωρίς να μας εμποδίζει κανείς

Να σκορπάμε και να παίρνουμε χαρά

Από τους βράχους ως τα βουνα μάς οδηγούσε ο Γαλαξίας

Κι όταν έλειπε η θάλασσα ήταν κοντά μας ο Θεός

Έκδοση «Γιώργος Σαραντάρης – Μια παρουσίαση

από τον Βασίλη Ρούβαλη», Εκδόσεις Γαβριηλίδης, 2004