ΤΟ ΝΗΜΑ ΤΗς ΖΩΗΣ

Ο χρόνος και ο χώρος μπερδεύονται στα όνειρά μου. 

Είμαι εδώ και περπατώ χωρίς να ξέρω που πατώ
οι δρόμοι είναι σκοτεινοί και αδιόρατοι οι οιωνοί. 

Σ΄ ένα σύννεφο από στάχτες χορεύω με μια ξύλινη κούκλα.
Το κεφάλι της ένα άσπρο καπέλο που ολοένα γυρίζει, στο 
ίδιο μέρος γυρίζει. 

Περπατώ,ξαναθυμάμαι παραμύθια,θα μου πεις αν ήσουν ψέμα 
ή αλήθεια;

Ο φάρος της ζωής μου μπερδεύει το φως του με το φεγγάρι. 
Το φεγγάρι φεύγει κι ο φάρος μένει μόνος. Και περιμένει 
ακίνητος το νέο φεγγάρι. 

Περπατάς και ξετυλίγεται το νήμα της ζωής και πρέπει 
να προλάβεις όλα να τα δεις.