΄Ερωτας κι Αισθήματα Ακριβά

Κι ενώ

συνεπαρμένος απ' την έμπνευση

στίχους βηματοδοτώ ερωτικούς,

μετρώ ευθύς τον χρόνο μου,

με του ΄Αστρου του Πολικού την λάμψη....

Την Αλήθεια παθιασμένα αποζητώ,

ώσπου, ο χρόνος ο Αδυσώπητος

τα μυστικά τ' απόκρυφα...ν' αποκαλύψει!

Και όταν τα θολά οράματα

-λείψανα μιάς κάποιας σκόρπιας ευτυχίας-

ο ανεμοστρόβιλος τα στέλνει προς Δυσμάς,

τότε,

χαροποιείται η ψυχή,

και η Γνώση...ξαποσταίνει!

Και μοιάζει τούτο τ' όνειρο,

με έρωτα κι αισθήματ' ακριβά,

πάνω σε τροχιά ζωής καλοβαλμένα.