Φλέγεται η γη

Άκου πώς η θάλασσα σβήνει τη φλόγα

Καθώς το κύμα το χαριστικό κυλάει στο κορμί της

Κι αυτός ο συριγμός

Καθώς η νύχτα κλέβει τη ζωή από την ίδια τη ζωή

Είναι πιο περίλυπος

Θυμίσου πώς η κοπελιά μαζεύει το κορμί

Όταν αλαφρύνει και δώσει τον πόθο της να πετάξει

Τότε χάνεται μόνο αυτός που έχει χαθεί

Βαθιά του

Και δεν έχει φωνή να χαρίσει..