μυρουδιά ψυχής

μυρουδιά ψυχής απλώνεται στο γύρο του χώρου...
στα κατακόκκινα μάτια που πετούν φωτιές
χτυπάν οι λεπτοδείκτες

άπειρος χρόνος....
άπειρος δρόμος....

λιώνουν τα λόγια στην αλμύρα τους...

εκ του ασφαλούς ισορροπιστές
σε πυρωμένη διαδρομή,
πορεία με διακεκομμένα γράμματα

τι κι αν ο ορίζοντας κοντεύει
έλξη και άπλωμα μιας συστολής....
όταν του φεγγαριού η όψη προσπερνάει
η λογική ξεραίνεται στο μισοσκόταδο....