ΙΚΕΣΙΑ

    Συχώρεσέ με, αγαπημένη, γιατί άκουσα,πριν ακόμα τον πεις, 
το μυστικό πόνο της ψυχής σου. 
     Μου είχες μόνο πεί: Είμαι πληγωμένη κι αδύνατη πολύ. Μα 
στου ματιού σου το βαθύτερο σκοτάδι, πίσω απ΄του δακρυού σου
το κρύσταλλο,είδα τη σπίθα της άγριας χαράς και στης φωνής 
σου το λυγμό άκουσα την μακρινή ηχώ της ικεσίας σου που
μούλεγε:

- Βοήθησέ με, αδελφέ μου, να ξαναγίνω δυνατή για να μπορέσω 
να σε ξαναπλγώσω.