ΑΓΝΑΝΤΕΥΑ

Αγνάντευα τη θάλασσα ήταν άπειρη

καράβια στο ρίγος του ορίζοντα

κι οι σκέψεις αρμύρα απομόνωσης

ο αέρας στροβίλιζε την άμμο

χρύσιζε

και συ πέρασες

φιγούρα ζωντανή από το είναι μου

στα βράχια κρύφτηκα μάτια δάκρυα

στα βράχια κρύφτηκα δάκρυα κρύσταλλοι

στα βράχια κρύφτηκα κρύσταλλοι χαλάζι.