Ωδή στους τσακισμένους γλάρους. (Απόσπασμα)

Φωνή του πελάγου

Ατρόμητη, βαθιά

Σ’ άκουσα βουβός!

Κι έπαιξα σκάκι με τους γλάρους

Πάνω στο σύννεφο που μιμήθηκε το πρόσωπό σου

Κερδίζοντας λίγες στιγμές ελευθερίας.

Ποιος αγκυλώθηκε πίσω απ΄την άγρια μουριά

Κι έβαψε τον ουρανό;

Μη τον μετατοπίζεις

τον άσπρο βασιλιά σου

Στην καρδιά του γεννήθηκ’ ένα αηδόνι.

Λίκος Γιώργος