Κάποιες φορές τα καλοκαίρια
θυμάμαι τη λάσπη και τα κουνούπια
των παιδικών μου χρόνων
και βυθίζομαι
στη θολή σκόνη της μνήμης του δρόμου με τα κάρα,
και μιας μοναδικής ταινίας:
ένα παιδί με πόδια σαν σπιρτόξυλα να κάνει ποδήλατο
ευτυχισμένο
κι η μυρωδιά των χόρτων της αυλής μου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου