ΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΑΝΤΙΟ

Ηρθε η ώρα του δικού μου αντίο

Το μοιρολόγι στέρεψε πιά

Η καρδιά άρχισε να γαληνεύει

και το καράβι έβαλε πλώρη για επιστροφή .

Γνώριμη η ρώτα του γυρισμού .

Κι ο αλοιώτικος κόσμος μου

με καλώς ορίζει και πάλι.

Δεν ήταν κι όλα μέλι γάλα

Κι οι θύμησες αρχίσαν τον χορό

των υπέρ και το κατά

Και τραγουδάνε

Το τέλος σαν φτάνει

στερεύει η μελανι

Και άμα αληθεια η αγάπη

δεν θα κλεινε το μονοπατι