Έχασα τη ζωή μου μέσα σε όνειρο
Και τη βρήκα πάλι να ταξιδεύει
Στο φως του εξόριστου φεγγαριού
Αδειανή από μνήμες και αγάπες
Σαν πελώριος θόλος μιας πικρής αλήθειας
Εκεί στα ακραία του πόνου σύνορα
Όπου ακόμα διασώζεται
Η απόλυτη κλίμακα της σιωπής
Και το χρυσό του ουρανού άκοπο πρόσωπο.
Ζανιάς Χρίστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου