ΣΑΝ ΑΚΑΤΟΙΚΗΤΟ ΒΡΑΔΥ

                          Σαν ακατοίκητο βράδυ, έλα ψυχή

                         Να ημερέψεις σαν πρόβατο σαν κρίνο

                         Στης φαντασίας τ’ άπιαστο μαγνάδι

                          Ατάραχη σαν τ’ αλατιού την τρυφεράδα

                         Να καλοπιάσεις τον φρουρό του ανέμου

                           Να δεις τι σβέλτη η σκέψη προχωράει..