Είναι που ξεχάστηκα
στα κύματα τα μεταφορικά
κινώντας προς άπειρη ενότητα
φανταστικών εκρήξεων.
Είναι που οι μέρες
ροή της θάλασσας
στα φυλακισμένα βλέμματα
του πλήθους που φεύγει
καθώς οι σκιές
του παρελθόντος χάνονται.
Θα κινήσουμε.
το ταξίδι των σύννεφων
γαλήνιες πεδιάδες
ταξιδιώτες φανταστικοί
με τα φωτεινά σημάδια.
Της ουτοπίας εραστές,
του αχαλίνωτου πάθους μύστες.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου