γυρνώντας από τη
σιωπή
δε βρήκα κανένα
δεν ήξερα ποια ήταν η
πρόθεση
για αυτή τη φωτιά
η ζεστασιά ή η
αποτέφρωση
-όμως λειώνει κι η
στάχτη στο χώμα
και χάνεται στα
κύματα -
δε βρήκα κανένα στα
ολόφωτα παράθυρα
που προσκαλούσαν
μαγνητίζοντας να δω το μέσα:
έρημη έκταση παγερή
κατάλευκη
σαν αίθουσα υποδοχής
κρεματορίων
φορούν οι χώροι
επίσημη στολή
για να καλύψουν την κατάρρευση
να αναχαιτίζονται οι
τριγμοί
περιμένοντας
θα περάσω τις μέρες
μου
περιμένοντας άνεμο –
είμαι σύμφωνος
ακούς τη σιωπή;
ένα λεπτό κορμί
μέχρι να το σβήσει το
φως
κι η σιγή
όλα όσα συντελούνται
είναι για την ψυχή…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου