Χρόνια τώρα Νοσταλγώ
σαν άλλος Οδυσέας
και πάλι να ξαναβρεθώ
στην Ποθητή μου Ιθάκη,
κοντά σε Φίλους γκαρδιακούς,
που αρνιούνται επίμονα...γιά να Σαλπάρουν!!
Κι εύχομαι απ' τα ψυχόβαθα,
νάναι κείνη η ώρα,
ώρα Δύσης Μενεξεδιάς,
πάνω απ' τη Γαλάζια Θάλασσα,
εκεί που τελειώνει Αυτή
κι ο Ορίζοντας αρχίζει...
Στη ζήση μου τη Μακρόχρονη,
βρέθηκα σε πόλεις ΄Αγνωστες πολλές,
κάτω από ΄Ηλιους και Σημαίες ξένες,
κι αντάμωσα Ανθρώπους Χίλιους- Μύριους!
Απόχτησα σοφία Τρανταχτή
και μέσα μου μόνιμα,
μία Σκοτούρα...να με βολοδέρνει...
Είναι η έγνοια αυτή του Γυρισμού
μες το μυαλό μου Ζωντανή,
στη σκέψη μου....Ιδέα Πυρωμένη!
Κι όμως,
στην ώρα αυτή του Γυρισμού,
τοίχος Πέτρινος ορθώνεται θαρείς μπροστά,
και είναι αυτό το εμπόδιο,
το κάτι τι......που με τρομάζει!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου