Σελίδες

Κυριακή 22 Ιουνίου 2014

Απόκληρες Νύχτες

Τις Νύχτες τις Απόκληρες,
στων ονείρων τα ετοιμόρροπα Κάστρα τριγυρνώ,
ώσπου να έρθει η Χαραυγή,
της Νύχτας το σκοτάδι ν' αυλακώσει.
Και είναι φορές,
που θαρώ πως σίγησε
της Συνείδησής μου η φωνή,
καθως πληθαίνουν μέσα μου
των Αισθημάτων τα συντρίμμια
και ακούγεται βουερός
του Πόνου μου ο Θρήνος...
Ζυγιάζω νοερά
του Πόνου μου τον πλούτο και το πλήθος,
ενώ στην ψυχή μου βρέχει πυκνόσυχνα
κόκκινη βροχή,
ασταμάτητη και πικραμένη...
Και ο Χρόνος,
παραμένει πάντα Αλώβητος,
χωρίς κανένας μου Καημός να τον λυγίζει,
όμως,
με παρηγορούνε ευτυχώς,
του κήπου μου τα γιασεμιά κι οι νάρκισσοι,
δώρα στον ΄Ερωτα εκλεκτά
και τα όνειρά μου τα εαρινά,
έστω και αν  μετουσιώνοντα
σε Φρούδες Ουτοπίες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου