Με συλλαβισμούς
επάλληλους στη γλώσσα
βρήκα το ξόρκι.
Μ’ αρχαία δίψα
αναβάτης και ίππος
μπήκαν στη νύχτα.
Στο «αχ» - φαράγγι.
Ανοίγω τα φτερά μου
και -μέσα- πέφτω.
Χαρτιά, μολύβια
κι ατέλειωτο ποίημα.
Το τσάι κρύο.
Πότε τα ’ζησα;
Σκόρπια χρόνια σαν φύλλα.
Πότε τα ’χασα;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου