Ο ΜΟΝΟΜΑΧΟΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ ( απόσπασμα) )

Σβήσε το λυχνάρι
Κι έτσι μπορείς
- αν έρθει- 
Ν΄ ακούσεις 
Το γέλιο
Το ροχαλητό
Την άτακτη αναζήτηση της ψείρας
Την μυρωδιά του ιδρώτα.
Θ΄ αφουγκραστείς
Την άγνωστη φωνή της ψαλμωδίας
Το βόγγο του ξεσολιασμένου άρβυλου
Το κρύο φως 
απ΄  το ουρλιαχτό
ενός τσιγάρου.

σελ. 39