Σελίδες

Κυριακή 29 Ιουνίου 2014

AΠΟΥΣΙΕΣ

Κάθε φορά 
πού άνοιγα το απουσιολόγιο 

των χαμένων Ζωών ,

μετρούσα 
κι από μιά μουντζούρα θολή ...

Μετρούσα 
κι από μία απουσία ...

Μιά απουσία ,

πού θα ερχόταν πάντα 
να μου στοιχίωνει τα όνειρα ,

πού θα `κλεβε 
κάθε ελπίδα 

και θα στερούσε
ότι κι αν πόθησα ,

πού μ` άφησε 
σκιά γερασμένη , πιά ,

να με γυρεύω 
μέσα στον χρόνο ...

Να γυρεύω 
δικές μου στιγμές ,

ειικόνες , πού έζησα ...

Εικόνες πού ίσως ,

αν δεν ήμουν απών 
θα τις ζούσα ...

Λέξεις πού είπα
πού έγραψα ...

Λέξεις πού ισως ...

Θα είχα γράψει 
ίσως και θα είχα πεί ,

αν η φωνή μου
δεν ήταν απούσα ...

- Απουσία -

Πάντοτε και παντού 
μονάχα μιά απουσία ,

Πού έγραφε όπου έβρισκε
τ` ονομά μου , με μαύρο μελάνι 

στο τίποτα ...

1 σχόλιο:

  1. ΚΑΛΗΜΕΡΑ!!!ΜΕ ΙΔΙΑΙΤΕΡΗ ΧΑΡΑ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΜΕ ΤΙΜΗΣΑΤΕ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΗΝ ΕΧΩ ΤΡΟΠΟΠΟΙΗΣΗ ...ΣΑΣ ΠΑΡΑΘΕΤΩ ΤΟ ΝΕΟ ΚΕΙΜΕΝΟ
    Κάθε φορά
    πού άνοιγα το απουσιολόγιο

    των χαμένων Ζωών ,

    μετρούσα
    κι από μιά μουντζούρα θολή ...

    Μετρούσα
    κι από μία απουσία ...

    Μιά απουσία ,

    πού θα ερχόταν πάντα
    να μου στοιχίωνει τα όνειρα ,

    πού θα `κλεβε
    κάθε ελπίδα

    και θα στερούσε
    ότι κι αν πόθησα ,

    πού μ` άφησε
    σκιά γερασμένη , πιά ,

    να με γυρεύω
    μέσα στον χρόνο ...

    Να γυρεύω
    δικές μου στιγμές ,

    ειικόνες , πού έζησα ...

    Εικόνες πού ίσως ,

    αν δεν ήμουν απών
    θα τις ζούσα ...

    Λέξεις πού είπα
    πού έγραψα ...

    Λέξεις πού ισως ...

    Θα είχα γράψει
    ίσως και θα είχα πεί ,

    αν η φωνή μου
    δεν ήταν απούσα ...

    - Απουσία -

    Πάντοτε και παντού
    μονάχα μιά απουσία ,

    Πού έγραφε όπου έβρισκε
    τ` ονομά μου , με μαύρο μελάνι

    στο τίποτα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή